خلاصه مطالب فصل جاوااسکریپت مقدماتی ( مرتب شده )

خلاصه قسمت های 6 تا  10

----------------------------------------

عملکرد های جاوااسکریپت :

۱ - انتسابی ( =+ و =  و  =-  و =/  و  =%  و=** )

var a = 4;  var b = 2;

a += b                    ///==> a = a + b;
a **= b                   ///==> a = a ** b;
a %= b                    ///==> a = a % b;
a -= b                    ///==> a = a - b;
a /= b                    ///==> a = a / b;

۲ - ریاضی ( +  و -  و  - - و + +  و * و  % و ** و ^ و / )

نکته : تفاوت های  X++ و ++X    

++X   = در این جا میاد اول عمل انتساب یا Assignment رو برای X امون انجام می دهد و در انتها ۱ دونه اضافه میکند 

X++ = در این جا در ابتدا میاد و ۱ رو اضافه میکند و بعد عمل Assignment رو برای X امون انجام می دهد

این منطق پیرامون  X--  و  --X هم وجود دارد 

منطق بالا بریا x--  و --x  هم برقرار است 

var x = 0; 
var test1 = x--;
console.log("x = " + x , "test1 = " + test1); 

var test2 = --x;
console.log(" x = " + x , " test2 = " + test2 );

نکته : الویت عملگرهای مورد استفاده در سراسر ریاضیات و بسیاری از زبان‌های برنامه‌نویسی رایانه‌ای عبارت است از

۱-   پرانتز   ( حاصل آن را از داخلی‌ترین پرانتز بدست می‌آوریم )

۲-  توان و ریشه و توابع ( از چپ به راست عمل مربوطه را محاسبه کنید )

۳ - ضرب و تقسیم ( از چپ به راست عمل مربوطه را محاسبه کنید )

۴-  جمع و تفریق ( از چپ به راست عمل مربوطه را محاسبه کنید )

۵-  از سمت چپ به راست 

۳- منطقی ( && و || و ! ) 

عملگرد  and && مقادیر سمت چپ و راست اون یا به اصطلاح تمام مقادیر اون باید مقادیر صحیح باشند و همیشه آخرین مقدار اون رو میاد و برای ما بر میگرداند که چک اش میکند و اگر به یک مقدار ناصحیح برخورد کنه تا همون جا میره و دیگه ادامه نمی دهد  

مقادیر صحیح مثل اعداد بزرگ تر از ۰ و مقادیر کوچک تر  و مساوی ۰ مقادیر نا صحیح هستند 

مقادیر ناصحیح دیگر null  و  undefined  هستش 

true صحیح مطلق false ناصحیح مطلق

عمگرد || یا مقادیر سمت چپ یا راست  آن یا به اصطلاح یکی از اون ها باید مقدار صحیح بگیرد و همیشه اولین مقدار صحیح رو میاد و بر میگردوند

عملگرد ! که not هستش که میاد و مقدار هامون رو معکوس می کند 

var x = 1;
console.log(!x); //====>  false

۴ - مقایسه ای ( == و === و =! و ,==! و < و > و ؟ )

==    میاد و فقط مقادیر رو برای ما چک میکند 

===  میاد و نوع رو برای ما چک میکند 

=! نا مساوی  که مقدار های true و false رو به ما میدهد و مقدار رو برای ما مقایسه میکند 

==! میاد  و نامساوی نوع و مقدار رو باهم   برای ما چک میکند 

< و >  و => و =< بزرگ تر و کوچک تر هستش 

? بهتر هستش در ساختار های تصمیم گیری استفاده کنیم 

ساختار های تصمیم گیری 

نکته : معرفی تابع Prompt که دو تا مقدار به عنوان ورودی میگیرد که مقدار اولی اجباری هستش و یک رشته برای نمایش متن برای یک دیالوگ در صفحه ی وب ما هستش

var age = prompt (" How old are you " );

۱-   if  ,  else  ,  else if 

if( exprestion ) { } else { }

در استفاده از شرط ها وقتی یک قسمت از شرط امون میاد و انجام می شود ( مثلا if ) وارد قسمت دومی شرط نمیشه ( مثلا else if ) و اون رو چک نمیکند و از اون تابع break می کند 

۲-   Condition)  ?  Condition = true  : Condition = false ) 

 این مدل هم جایگزین یکی بالایی هستش و میتونیم از اون به صورت تو در تو استفاده بکنیم  و بیایم دو بار در ساختارمون از ? :  استفاده بکنیم

۳-  switch  /  case که در این ساختار فقط می توانیم بیایم و مقادیر رو چک بکنیم که بیشتر برای چک کردن موردی استفاده میکنیم 

switch ( exprestion ) {
    case value :
                 ...................
    break;
    case value :
                 .................... 
    break;
    default;
                 ....................
    break;
    }

نکته : اگر اومدیم و کدی رو نوشتیم که تعداد if else های اون زیاد شد به ساختار کدمون باید شک کنیم که اون ساختار ساختار بهینه ای نیستش که برای بهینه کردن باید بیایم و  از  توابع استفاده بکنیم 

نکته : مفهوم Invoke شدن تابع یا اجرا شدن اون در سه حالت اتفاق میوفتد

۱- اتفاق افتاد یک رویداد Event مثل on click

۲- خودمون بیایم و در کدهامون تابع رو اجرا کنیم

۳- وقتی که خود تابع میاد و خودشو صدا می زند که برای توابع expression مورد استفاده قرار میگیرند که اصطلاحا به این کار  self invoke می گویند 

ورودی های تابع : 

۱- value 

۲- default value 

۳- Alternative default value خودمون با استفاده از if بیایم و پیش فرض براش درست کنیم

نام گزاری توابع ( قراردادی )  : 

۱- get : وقتی تابع امون قراره بیاد و یک مقداری رو برگرداند بهتر هستش که اولش از این کلمه استفاده بکنیم

۲- calc : وقتی تابع ما قراره بیاد و یک محاسبه ای رو انجام بدهد بهتر هستش که اولش از این کلمه استفاده بکنیم

۳- create : وقتی تابع ما قراره بیاد و یک چیزی بسازه بهتر هستش که اولش از این کلمه استفاده بکنیم

۴- check : وقتی تابع ما قراره بیاد و یک چیزی چک کنه برامون بهتر هستش که اولش از این کلمه استفاده بکنیم

۵- show : وقتی تابع ما قراره بیاد و یک چیزی نمایش بده بهمون بهتر هستش که اولش از این کلمه استفاده بکنیم

یک تابع باید بیاد و یک کار مشخص رو برای ما انجام بدهد و نباید توابع ما طوری باشند که بیاد و چندین کار رو انجام بدهد و بهتر اون رو تقسیم کنیم و هی کوچیکش کنیم 

ما برای تعریف کردن توابع در جاوااسکریپت دو  نوع تعریف کلی داریم 

1 - function declaration  

function emad( ) {        }

2 - function expression

let emad ( ) {   }

function expression : حالتی از نوشتن توابع هستش که در آن می توانیم حالت سوم کاربرد توابع که خودشون بیان و خودشون رو صدا بزنن رو هم داشته باشیم در نوشتن توابع به این صورت چون تابع ما به عنوان یک مقدار هستش باید بیایم و آخرش از ; استفاده بکنیم همچنین در نوشتن توابع به صورت معمولی function declaration در انتهای توابع نیازی به ; نیستش 

نکته : در حالت function declaration موتور جاوااسکریپت به محض دیدن همچین کدی تابع رو در مرحله initialize کد میاد و تعریف اش میکند برای همین جایی که میایم و تابع رو صدا می زنیم مهم نیستش و می تونیم اول بیایم و تابع امون رو صدا بزنیم و بعد اون رو فراخوانی کنیم 

sum(5,6); 
function sum(a,b){
   alert(a+b) 
   }

نکته : چه موقعی باید بیایم و از function expression نمی خواهیم تابع امون در کل بلاک کدمون قابل استفاده باشه یا میخاهیم بر اساس یک شرایط خاصی بیایم و تابع امون رو تعریف بکنیم  و یا تعریف اش بر اساس شرایط مختلف بیاد و تغیر بکند یا از یک  جایی به بعد قابل استفاده باشد در غیر این صورت ها می تونیم بیایم و از function declaration  h استفاده میکنیم 

انواع حلقه ها 

//  while (){ } //

var i = 10;
while(i){
  document.getElementById('demo').innerHtml += '<div>hello</div>';
  i--;
  }
  

۲- for

for(initializationStatement; testExpression; updateStatement) {
    // codes 
}

for( var i = 0; i<10;  i--){
  document.getElementById('demo').innerHtml += '<div>hello</div>';     
}

۳- do while 

نکته : تفاوت های while با do while در این هستش که در while اول میاد و شرط رو چک میکند و بعد اون عملیات رو انجام میده و do while میاد و اول یک بار عملیات رو انجام میدهد و بعد شرط رو انجام میدهد و در این کار حداقل کد ما یک بار اجرا می شود

نکته : استفاده از حلقه های  بی نهایت  که کاربردش برای کار هایی که میخاهیم بی نهایت بار تکرار شود

while ( ture ) {}   //////////    for(;;){}

همچنین برای متوقف کردن حلقه باید بیایم و از break ها استفاده بکنیم همچنین continue میاد میگوید برو سراغ ادامه حلقه و این یکی رو بیخیال شو یعنی مثلا اگه الان نوبت پارامتر 1 حلقه هست ولش کن و برو سراغ پارامتر 2

نکته : ما از کلمه کلیدی break  و continue در ternary if ها نمی تونیم استفاده کنیم 

خلاصه قسمت 11 تا 15 

-------------------------------

اشیاء یا object ها : معمولا به دو شکل قابل تعریف هستند اولی Literal Object ها و دومی  Object Constructor که دومی بیشتر برای بحث شی گرایی و کلاس ها هستش   

object = { key : value }

اشیا هم می تونن بیان و  property داشته باشند و هم behavior که یک تابع به اون assign می شود

اگر ما خواستیم بیایم و از یک پراپرتی استفاده بکنیم که از دو کلمه تشکیل شده بود برای این کار باید اون پراپرتی رو در داخل یک کوتیشن قرار بدهیم و برای دسترسی به اون هم نمی توانیم بیایم و از . استفاده بکنیم و باید از حالت [ ‘ ’ ] استفاده بکنیم 

Object = { 'class name' : dfsdf }
console.log(student['class name']

computed properties در object ها  : یعنی ما می توانیم بیایم و کلید ها رو به صورت داینامیک تعریف اون کنیم 

و باید اون ها رو در داخل یک کروشه قرار دهیم

var key = "className"
var student = {  [key] : "c1"  }
console.log(student.className)
console.log(student.[key])

برای چک کردن این که یک کلید یا پراپرتی در داخل یک شی وجود دارد یا خیر دو روش وجود دارد

1 - undefined    2 - "in" operator

عملکرد یا operator مثل in برای چک کردن یا دسترسی  به پراپرتی  های داخل یک شی استفاده می شود

حلقه زدن روی پراپرتی های یک ابجکت با استفاده از for in 

for ( propertyName  in  student ) {
if(typeof  student[properyName] == "function"){
    student[propertyName](); 
} else { 
    console.log(student[propertyName])
       }
    }

ترتیب قرارگیری  پراپرتی ها در اشیا :  در ابتدا فقط پراپرتی هایی که از نوع integer یا عدد هستند میان . یا پراپرتی هایی که  خاصیت تبدیل شدن به اعداد رو دارند و بعد بقیه پراپرتی ها متناسب به ترتیب اشون میان و قرار میگیرند 

var list = { family : "test" , 43: "number 43"  , name : "salam"  , 1:15 }
for(pName  in list) {   console.log(pName)    }
//  1
//  43
//  family
//  name

type casting or type  Conversion  : یعنی یک متغیر با یک دیتا تایپ رو بیایم و به یک متغیر با یک دیتا تایپ دیگه تبدیل اش بکنیم  فایده این کار در این هستش که گاهی وقت ها لازم هست که ما برای چک کردن صحیح یا ناصحیح بودن یک دیتا بیایم و اون  رو تبدیل اش بکنیم  و از ورودی یک دیتایی از کاربر بگیریم و مجبور باشیم اون رو تبدیل کنیم و یا اعشار ها رو تغیر بدهیم

string  to  number  :  

1 - تابع number که اگه نشه و تبدیل کرد به ما مقدار NaN رو بر میگردونه 

var  testString = "salam";
//var  testString = "12";
console.log(testString , typeof testString);
testString = Number(testString);
console.log(testString , typeof testString);

2- تابع parseFloat هنگام تبدیل اون رقم اعشار رو هم در نظر میگیرد

3- تابع parseInt هنگام تبدیل اون رقم اعشار رو در نظر نمیگیرد 

var grade = "12.36";
grade = parseFloat(grade)
console.log(grade,typeof grade)
grade = parseInt(grade)
console.log(grade, typeof  grade)

4- تابع Unary + Operator

var y = "15";
y =  + y;
console.log(y , typeof y )

برای تبدیل مقادیر بولین به عدد هم باید بدونیم که مقدار true برابر 1 هست و مقدار false هم برابر 0 هستش 

برای تبدیل مقادیر عددی هم به رشته ما باید از دو تابع زیر استفاده بکنیم

1- string();         2- x.toString();
var  sum = 235
// sum = string(sum);
var sumString = sum.toString();
console.log(sum , typeof  sum);
console.log(sumStrimg , typeof sumString);

ما برای تبدیل کردن بولین ها هم به رشته از خود تابع string استفاده میکنیم  که خود مقادیر false و true رو هم به صورت رشته به ما تحویل می دهند 

اعداد منفی و مثبت رو به صورت true بر میگرداند و فقط 0 و NaN رو false بر میگردوند

برای تبدیل  اعداد و رشته ها به بولین از تابع boolean استفاده میکنیم 

Automatic Type Conversion  :  در چه مواقعی خود جاوااسکریپت به صورت خودکار برای ما تبدیل ها رو انجام میدهد

نکته : هر رشته ای در هنگام تبدیل به بولین مقدار  true می شود همچنین مقدار رشته خالی هم در هنگام تبدیل به بولین مقدار false می شود

نکته : وقتی یک صفحه در مرورگر باز می شود شی window توسط مرورگر  ساخته می شود و این object سه دسته object  دیگه رو در داخل خودش دارد 

دسته 1 : DOM هستش که به ازای تمام المنت ها و داده های که داخل یک صفحه وب وجود دارد یک سری object وجود دارند و ما می توانیم با استفاده از شی DOM  یا داکیومنت به اون المنت ها دسترسی داشته باشیم 

دسته 2 : object  هایی هستش که مرتبط با رفتار هایی که یک صفحه وب می تواند داشته باشد مثل screen  و location و frames  و  history و .. رو داشته باشد 

دسته 3 :  همون اشیاء جاوااسکریپت مثل توابع و بقیه هستش 

HTML Events  : رویداد ها یا اتفاقاها  که منتظر یک رویداد یا یک رخدادی هستند که وقتی اون اتفاق افتاد میان و یک کد جاوااسکریپتی رو اجرا میکنند و این اتفاقات روی المنت های html  اتفاق می افتند 

در داخل این توابع پایینی یکسری اطلاعات رو هم در غالب یک object  به ما بر می گرداند که خیلی میتونه به دردمون بخورد 

1 - on Change : وقتی محتوای داخل امنت امون تغیر کرد میاد و فراخاون می شود

input  name="test"  onchange="inputChange(event)"
function  inputChange(event) {
  alert ( " Hi " , event.taget.value)
  console.log('changes ... ')
     }

2 - on click 

3 - on mouse over

4 - on mouse out 

5 - on key down 

var persianChars = {  83: 'س' }  
function  keyDown(event){
  console.log(event) 
  event.target.value = persianChars[event.keyCode]   
  }

6 - on load از این رخداد می توانیم موقعی که مثلا تگ body امون اومد و load شد بیایم و استفاده بکنیم 

کار با متن ها یا Data type String : 

نکته : ما در داخل دابل کوتشن این اجازه رو داریم که بیایم و در داخل متن هامون از  تک کوتشن استفاده بکنیم 

ما با استفاده از length. می توانیم بیایم و طول اون رشته امون  رو به دست بیاریم همچنین ما برا استفاده از رشته های که به صورت چن خطی هستند از  ` `  استفاده میکنیم 

برای دسترسی به رشته ها ما می توانیم با آن ها مثل کارکتر های یک آرایه بیایم و رفتار بکنیم 

مفهوم Mutable و  Immutable در برنامه نویسی :  به اون چیز هایی که قابلیت ویرایش کردن رو دارند بهشون میگیم Mutable  و به اون چیز هایی که قابلیت ویراش کردن رو ندارند بهشون میگوییم Immutable  کارکتر های در متن های جاوااسکریپت به صورت Immutable   هستش 

Escape Character ها

توابع کاربردی در رشته ها 

1 -  toUpperCase  و  toLowerCase  از این دو تابع برای بزرگ چین و  کوچیک کردن تمام حروف در رشته کاربرد دارد

2 - splite برای برش یا جداسازی در رشته ها هستش که یک آرایه خروجی میدهد و دو تا ارگومنت دارد اولی جداکننده و دومی هم تعداد یا بخض هایی برای جدا شدن

// let str = "emad/ta/em";
// console.log(str.split("/",2));
// console.log(str.split("/",3));
// console.log(str.split("/",1));

3 - replace برای تغیر دادن مقدار یک رشته صورت میگیرد و دو تا آرگومنت دارد یک رشته که باید تغیر کند و دومی رشته که باید جایگزین شود

// let Name = "Emad Ta";
// console.log(Name.replace("Emad", "Ali"));

4 - trim  حذف فضای خالی از ابتدا و انتها

// let Name = "         Em ad ta hi gh ";
// console.log(Name.trim());

5 - indexOf متد indexOf اندیس اولین تطابق یک مقدار مشخص در یک رشته را برمی گرداند اگر که هیچ تطابقی وجود نداشته باشد، این متد عدد 1- را برمی گرداند.

نکته : برای مقایسه کردن دو تا متن از لحاظ انداز ه و بزرگی از تابع  localeCompare میایم و استفاده میکنیم که اگر بزرگ تر باشد مقدار 1 رو برای ما بر میگرداند و مقدار برابر باشند 0 و اگر کوچک تر باشند -1 رو بر میگرداند 

var input = " 3 , 5, 6, 4 , 7 ";
var  array = input.splite(",") ;
console.log(array);
if(text.localeCompare(input)){};

6 - substr  و  includes  و  slice  

نکته : یکی از مشکلاتی که جاوااسکریپت دارد این هستش که تابع type Of وقتی برای یک تابع میاد و استفاده می شود  اون رو به صورت object بر می گردوند که برای حل این مشکل دو تا مشکل وجود دارد یکی استفاده از تابع is Array هستش که از توابع Array  هستش و  دومی هم استفاده از تابع instance of هستش که بیایم و از آن به شیوه پایین استفاده بکنیم

var fruits = [ "Apple","Banan","Lemon" ];
console.log(typeof  fruits );
console.log(Array.isArray(fruits ));
console.log(fruits instanceof Array);

برای حلقه زدن در توابع هم می توانیم از دو روش زیر استفاده کنیم یکی استفاده از for و دومی استفاده از for Each

for( var i=0;  i<fruits.length; i++){ 
   console.log(fruits[i]);
 }
 
 ///////////////////
 
 fruits.forEach(function(value,index){
   console.log(value);
   console.log(index);
 })

برای اضافه کردن آیتم به ارایه هامون از دو راه استفاده میکنیم 

1 - 

fruits[fruits.length] = " dfsdfds  "

2- استفاده از تابع push هستش 

توابع پر کاربرد در آرایه ها :  

1 - toString()          2- join() ==> میتونیم بیایم و جدا کننده مشخص کنیم

3 -  pop() // push ==> برای حذف و اضافه کردن یک آیتم به آخر آرایه امون
4 - concat() ==> برای ادغام کردن دو تا آرایه میاد و مورد استفاده قرار میگیرد
5 - filter() ==> برای شرط گزاشتن و فیلتر کردن آرایه هامون مورد استفاده قرار میگرد
و یک آرایه رو برای ما بر میگرداند 

 var numbers = [1,100,45,3,45];
 var list2 = numbers.filter(function(value){
   return value>40
 });
 console.log(numbers);
 console.log(list2);
 
 6 - map() ==> میاد و کل آرایه رو برای ما حرکت میکند و می توانیم برای هر یک
 از عناصر آرایه امون یک عمل رو بیاد و انجام بدهد

7- every() که برای چک کرن یا ولید کردن یک آرایه میاد و استفاده می شود
و مقدار های بولین رو به ما بر میگردوند
var check = numbers.every(function(value){
  return value > 40 
});
console.log("result of every :" , check);

8 - some() مثل یا عمل میکند که میاد و میگه اگر یکی از اعضای ارایه درست عمل کرد
به ما مقدار بولین بر میگرداند 
یکی از اعضای آرایه اون شرط ما براش بر قرار بود رو اجرا میکند

9 - indexOf()  مقدار ایندکس اون عضو آرایه امون رو به ما بر میگرداند

خلاصه قسمت 16 تا 20 : 

--------------------------------

برای استفاده از تاریخ از آبجکت new Date استفاده میکنیم  که میاد و تاریخ رو از مروگر ما میگیرد و به ما نشون میدهد

و اگر مروگر تاریخ اشتباه داده باشد عملکرد ان دچار مشکل می شود و این مشکل صرفا در قسمت فرانت اتفاق می افتد  

مفهوم time stamp  که مشخص کنند ساعت 0 UTC  هستش که از سال 1970 شروع می شود که تعداد گزران زمان نسبت به اون زمان رو می گویند 

new Date()
new Date(year,mounth,day,hours,minutes,seconds,miliseconds)
new Date(date string)

توابع پر کاربرد در کار با زمان 

getFullYear()     getMonth()     getDate()     getHours()      getMountes()    getSeconds()
Date.now() ==> میاد و تاریخ همین الان رو به ما میدهد 
و یک سری توابع برای ست کردن تاریخ و زمان هم متناسب با مقادیر بالا داریم که می توانیم 
متناسب با کاربرد امون سرچ و استفاده کنیم 

 مدیریت زمان اجرای کدها 

۱- تابع  set Timeout که دو تا ورودی میاد و میگرد که مقدار اول یک callback function ها و  ورودی دوم یک delay یا میزان تاخیر هستش که بر حسب میلی ثانیه  و این تابع میاد و یک timer Id رو هم به ما بر میگردوند 

var timerId = setTimeout(func,delay,variable);

اگر تابع کال بک ما اومد و یک سری ارگومنت به عنوان ورودی داشت می توانیم بیایم و بعد از مقدار delay این پارامتر هارو بهش بدهیم 

function test(a){   
     console.log(a);
     cossole.log(new Date());
     }
 var  timerId = setTimeout(test,2000,"salam")    

کاربرد timer Id :  یک موقع هستش ما می خاهیم به هر دلیلی شده  تابع امون رو قبل از اون delay بیایم و کنسل اش بکنیم برای این کار باید از timer Id استفاده کنیم و اون رو به تابع clear Timeout بدهیم که باعث کنسلی تابع تایمر ما بشود

اجرای پشت سر هم کدها :

ما اگر خواستیم بیایم و یک کدی رو بنویسیم که پشت سر هم با ی وقفه ی مثلا دو ثانیه ای بیاد و اجرا بشه 

۱ - Nested set Timeout  که کلمه nested  یعنی تو در تو بودن به دو مزیت  

Flexible که بر اساس اتفاق هایی که در توابع ما میوفته زمان اجرا شدن Timeout تابع بعدی رو تغیر بدهیم همچنین برای متوقف کردن اون هم میتوانیم بیایم و از عملکرد های شرطی هم استفاده بکنیم تفاوت بعدی دقت اجرایی هستش

۲ - set Interval به یک حالت simple این تابع مقادیر ورودیش شبیه به تابع بالایی هستش و بر اساس مقادیری که میگیرد یک بار اجرا نمی شود بلکه میاد و با تایین اون فاصله زمانی هی اجرا می شود

برای متوقف کردن این تابع ما باید حتما از تابع clear Interval بیایم و استفاده بکنیم 

var  timerId = setInterval(test,2000,"salam");
setTimeout(function(){clearInterval(timerId)},6000);

نمونه  کد بعدی اجرا کردن یک تابع هستش با set Timeout که میاد و به صورت بی نهایت اجرا می شود

setTimeout(function run(){
  conole.log('sss');
  setTimeout(run,1000)
},1000)

و ما میتوانیم بیایم و کد بالا رو با استفاده از شروط اجراش کنیم

var cnt = 0;
setTimeout(function run(){
  conole.log('sss');
  cnt++;
  if(cnt < 10){
  setTimeout(run,1000);
  }
},1000);

تفاوت مدیریت زمان اجرا بین set Interval و set Timeout

تابع set Interval در تایم هایی که اومدیم و بهش دادیم میاد و دستورات مارو اجرا میکند و طول مدت زمانی که اون تابع کدش اجرا می شود رو در نظر نمیگیرد

اما set Timeout دقیقا بعد از اینکه اجرای تابع تموم میشه timeout بعدی رو اجرا میکنه و فاصله زمانی دو تا اجرا دقیقا بر اساس اون مدلی هستش که ما بهش دادیم و به لحاظ زمانی دقیق تر از یکی بالایی هستش و منعطف تر هستش

برای توقف هم در set Timeout  می توانستیم با استفاده از شرط ها و clear Set Timeout  اون ها رو متوقف کنیم و در دومی هم که توضیح اش داده شد  

تکنیک تاخیر صفر که یادت در مرورگر واقعا صفر نیست و یک چیزی اندازه 400 میلی سکند هستش  همچنین به این تایمر ها یا set Timeout و set Interval در مرورگر  اسکجول می گویند  

setTimeout(()=> alert("world"));
alert("Hello")

انجام پروژه  ساعت در این جلسه انجام شد

تفاوت inner Text با text Content در این هستش که inner Text  میاد و فقط متونی رو به ما نشان می دهد که دیده می شوند برای مثال اگر داخل المنت امون یکسری کدی باشه که hide باشه رو به ما نشون نمی دهد space های اضافه به ما نشون نمیدهد ولی text Content  تمام چیز های داخل المنت رو به ما نشون میدهد

function clockRunner() {
  var d = new Date();
  var hour = d.getHours();
  var minute = d.getMinutes();
  var secound = d.getSeconds();
  var p = "AM";
  if (hour > 12) {
    hour -= 12;
    p = "PM";
  }

  if (hour < 10) {
    hour = "0" + hour;
  }
  if (minute < 10) {
    minute = "0" + minute;
  }
  if (secound < 10) {
    secound = "0" + secound;
  }
  var clock = hour + ":" + minute + ":" + secound + " " + p;
  document.getElementById("MyClockDisplay").textContent = clock;
  setTimeout(clockRunner, 1000);
}
clockRunner()

توابع کاربردی ریاضی Math  :

۱- round برای رند کردن عدد های اعشاری میایم و ازش استفاده میکنیم و مقادیر بالای 0.5 رو به بالا گرد میکند و در غیر این صورت به سمت پایین گرد میکند

۲- pow برای به توان رساندن میایم و استفاده میکنیم

۳- sqrt رادیکال میگیرد از اعداد که این رادیکال بر مبنای ۲ هست

۴- abs قدرمطلق میگیرد از اعداد

۵- ceil عدد رو همیشه به سمت بالا گرد میکند

۶- floor  عدد را همیشه به سمت کف یا پایین میاد و گرد میکند 

برای درست کردن اعداد تصادفی در داخل جاوااسکریپت ما از تابع  random استفاده میکنیم که یک عدد تصادفی بین ۱ و ۰ درست میکند

توسعه ی پروژه ی ماشین حساب : 

اولین نکته برای توسعه یک ماشین حساب ساده درج دکمه هاست که به صورت زیر استفاده میکنیم 

             input  name="b1" value="1"  onclick="addCalculator(b1.value)

نکته : eval یکی از توابع جاوااسریکپت هستش که ما می توانیم بیایم و کد رو به صورت رشته بهش بدیم و اون کد رو برای ما اجرا کند 

نکته : معرفی سایت  utf8icons که آیکون هایی که به صورت UTF  هستند رو به ما میدهد

var powerFlag = false;
function addToCalulator(value){  
   document.getElementById('displayResult').value += value;
   if(powerFlag){
     var number = document.getElementById('displayResult').value.splite('^');
     document.getElementById('displayResult').value = Math.pow(numbers[0],numbers[1])
     console.log(numbers)
   }
}

function  finilize(){ 
document.getElementById('displayResult').value = eval(document.getElementById('displayResult').value);
}

function reset(){
  eval(document.getElementById('displayResult').value = "";
}

function mathCalculator(mathFunc){
if(mathFunc == 'pow'){
    powerFlag = true;
     var number = document.getElementById('displayResult').value +='^';
   } else {
    var val = document.getElementById('displayResult').value;
    var val = document.getElementById('displayResult').value = math[mathFunc](val);
}}

مفهوم scope  :  محدوده ی  قابل دسترسی به یک تابع یا یک متغیر برای استفاده از کد و اگر ما بیایم و از یک متغیری استفاده بکنیم که در محدوده ی متغیر ما نیستش  متغیر جاوااسکریپت به ما خطای undefined بودن رو میدهد حال ما به طور کلی دو دسته اسکوپ داریم         

 ۱ - local scope داخلی

button  onclick ="alert(window.x)"  
var x = 10;

 ۲ - global scope سراسری

نکته : در حالت گلوبال در داخل جاوااسکریپت ما بعضی موارد رو داریم که خود جاوااسکریپت میاد و گلوبالش میکند و ما از این متغیر ها می توانیم بیایم و در داخل html  هم بهشون دسترسی داشته باشیم 

نکته : وقتی مروگر میاد و یک صفحه وب رو باز میکند یک object بسیار سراسری به نام window رو برای ما درست میکند و در داخل آن object های DOM و BOM و جاوااسکریپت میان و شکل میگرند و متغیر های گلوبال جاوااسکریپت میان و زیر مجموعه  window قرار میگیرند همچنین ما توابعی که با نام function میایم و تعریفشون میکنیم مثل خط زیر این ها به صورت گلوبال هستند و می توانیم قبل از تعریف توابع هم بیایم و ازشون استفاده بکنیم 

Block scope ما می توانیم در جاوااسکریپت بیایم و خودمون یک بلاک درست کنیم و توابع و متغیر هامون رو جدا کنیم از یک بخش دیگه و متغیر ها و توابع خودمون رو داشته باشیم و فقط در داخل اون بلاک قابل استفاده هستند و بیرون اون ها قابل استفاده نیستند 

مفهوم Hoisted : ما وقتی میایم و یک تابع رو به صورت  تابع سازنده تعریف اش می کنیم این توابع در داخل جاوااسکریپت میان و منتقل می شن به ابتدای کد و initialize در اولین مرحله تعریف می شوند و هر جایی می توانیم از اون ها استفاده بکنیم حتی قبل از تعریف همچنین متغیر های سراسری که با var  تعریف می شوند  میان و به ابتدای کدهامون  منتقل می شوند و ما می توانیم هر جایی که خواستیم از اون ها استفاده بکنیم فقط مطلبی که هستش این متغیر ها تعریف یا declare اشون میاد و بالا میره اون مقدار دهی شون یا assignment در همون جا می مونه و اگر ما بیایم و قبل از مقدار دهی اون ها رو فراخوانی کنیم به ما مقدار undefined رو بر میگردوند

حال به این اتفاقات در جاوااسکریپت برای توابع و متغیر هامون میوفتد می گویند Hoisted

تفاوت های let و var 

۱ - در حلقه ها با let متغیر به scope حلقه محدود می شود

۲-  متغیر های تعریف شده با let در global scope در window در دسترس نیستند

۳- اجازه تعریف مجدد متغیر تعریف شده با let را در همان scope نداریم

۴- متغیر های تعریف شده با let امکان hoisted  شدن را ندارند

استفاده از strict mode برای انجام کد نویسی تمیز تر  هستش و بهتر هستش بیایم و اون رو فعالش بکنیم تا از انجام خطا های منطقی در کدهامون جلوگیری شود   

' use strict ';

در این حالت کارهای زیر را نمی توانیم بیایم و انجام بدهیم 

۱ -  استفاده از متغیر بدون اینکه آن را تعریف کنیم در این حالت مجاز نیستش 

در حالت عادی 
X = 3.14; 
console.log(x)  برامون نمایش میدهد و مجاز هستش
اما اگر use strict 
رو فعال کنیم به ما خطا میدهد

۲ - Delete کردن متغیر ها

۳ - Delete کردن توابع 

نکته : در هنگام استفاده از  delete  متغیر هایی که با var تعریفشون کردیم رو ما اجازه حذف کردنشون رو نداریم 

var x2 = { p1:10 , p2:20 };     delete x2;  console.log(x2);
در کد بالا در حالت عادی مقدار شی  رو به ما نشون میدهد ولی در حالت  خاص نه 

۴ - استفاده از پارامتر هایی با نام تکراری در توابع 

function(p1,p1){     }  

۵ - تغیر یک ویژگی فقط  خواندنی در آبجکت ها 

var obj1 ={}; 
Object.defineProperty(obj1,"x",{value:0,writeable:false});
console.log(obg1.x);
obj1.x=3.14;

۶ - تغیر ویژگی های get-only در آبجکت ها که ما در این حالت  می توانیم بیایم و فقط اون رو بخونیم نمی توانیم بیایم و تغیری در آن ایجاد کنیم

var obj2 = { get x(){ return 0 }  }
console.log(obj2.x);
obj2.x = 355;

۷ - استفاده از کلمه eval , arguments به عنوان متغیر 

۸ - استفاده از کلمات رزرو شده به عنوان نام متغیر ممنوع هستش