استفاده شرکت ها از پایگاه داده Relational یا NO-SQL ؟

بحث طرفداری نیست.

مسئله باید این شکلی بررسی بشه که پردازش های پروژه چی هستند؟ نوع داده هایی که ذخیره میشن و ساختارشون چه شکلیه؟ تعداد دسترسی همزمان و نوع پردازش های داده و ارتباط داده ها با هم چه شکلیه؟ نرم افزار چقدر قراره scale بشه و سوالاتی از این قبیل.

اینها باید پاسخ داده بشه تا بتونی انتخاب پایگاه داده درست برای نرم افزار رو داشته باشی.

با توجه به نوع نرم افزارها و مسائلی که دارند از لحاظ تعداد، پایگاه داده های رابطه ای بیشتر استفاده می شن.

نمی تونی بگی که کدومشون بهتره. باید نرم افزار، نوع داده ها و ساختارشون، و پردازش ها و درخواست های به داده ها و گزارش گیری های نرم افزار مشخص بشه و بعد بر اساس الگوی ذخیره سازی و یا پردازش ها و درخواست ها انتخاب درست رو از بین پایگاه داده های موجود انجام بدیم.

نه استاد فکر کنم من نتونستم منظورم رو برسونم ، منظورم از طرفداری به معنی علاقه یا سلیقه ای بودن نبود منظورم این بود که طبق مطالبی داشتم میخوندم  (که توی لینک های زیر قرار دادم) در واقع بطور مثال دو موردی که بهش اشاره شده بود Scalability و Complexity که جزء محدودیت های sql اشاره شده  و nosql این محدودیت هارو نداره بخصوص توی این قسمت که از سایت mongodb این مطلب رو خوندم خوندم (Capture) و چندین نکته دیگه .

 خیلی خیلی ممنون میشم اگه وقت داشتید شما هم مطالعه بفرمایید بازخوردتون رو بفرمایید استاد 
https://www.mongodb.com/scale/nosql-vs-relational-databases
https://en.wikipedia.org/wiki/NoSQL
https://www.xplenty.com/blog/the-sql-vs-nosql-difference/

باز هم جواب من همونه.

انتخاب دیتابیس مناسب بستگی به نوع پروژه، پردازش های و ساختار داده هاش داره.

دیتابیس های رابطه ای هم با مواردی مثل Data Sharding و یا توزیع کردن و لودبالانسینگ می تونن خیلی scale بشن.

ولی میزان راحتی کار با دیتابیس در پروژه های بزرگ رو نوع پردازش ها و ساختار داده ها مشخص میکنه